Politieagent Marius Larsen rijdt in een herfstlandschap naar huis. Het is oktober 1989. Zijn enige zorgen: de bladeren op de weg en het vooruitzicht op een moeilijk gesprek thuis. Maar als hij plotseling voor een routinegesprek naar een boerderij moet, verandert alles… 

Oktober is een van de spannendste boeken die ik de afgelopen jaren las. Er waren momenten waarop ik mijn handen voor mijn gezicht wilde slaan om een scène op afstand te houden. Momenten waarop ik het boek niet weg kon leggen en veel te laat ging slapen. En kastanjes? Die zullen nooit meer hetzelfde zijn.

Waarom, dat ontdek je in de Deense thriller Oktober, het debuut van Søren Sveistrup. Sveistrup is ook de bedenker van de serie The Killing en dat lees je terug: de gruwelijke details en de filmische omschrijvingen maken van Oktober een echte pageturner.

Het plot 

Al snel na de kennismaking met Marius Larsen is het oktober 2018. Op de eerste dinsdag van oktober keert Rosa Hartung na 12 maanden verlof terug op haar post als minister van Sociale Zaken. Een jaar geleden verdween haar dochter. Een psychisch gestoorde man heeft de moord bekend, maar er is nooit een spoor van haar gevonden.

Op diezelfde dinsdag wordt een vrouw bruut vermoord in haar huis in een buitenwijk van Kopenhagen. Haar hand is eraf gehakt. Rechercheurs Thulin en Hess vinden op de plaats delict een kastanjemannetje, dat een sinister geheim bij zich blijkt te dragen. Dan wordt er nog een vrouw op nog brutere wijze vermoord. Hebben Thulin en Hess te maken met een seriemoordenaar, van wie de missie nog niet voorbij is?

Echte Scandinavische thriller

Oktober heeft alles wat je van een Scandinavische thriller kunt verwachten: personages met ieder hun eigen issues, eigenwijze rechercheurs, duisternis… En een onschuldig Deens liedje dat ineens angstaanjagend wordt: “Kastanjeman, kom maar binnen, neem je vandaag een kastanje voor me mee?” En natuurlijk de heerlijke typische Deense namen. Magnus Kjær, Nylander, Steen Hartung.

De eerste hoofdstukken lazen wel wat stroef. Er komen best wat personages op je af (wie is dit ook alweer?), de situaties zijn soms wat onduidelijk en wat heeft 2018 met 1989 te maken? Het wordt vanzelf duidelijk. En echt, het is de moeite waard. Ook in november en december. Als je tenminste tegen een flinke dosis gruwel kunt. En de ontknoping? Die zag ik echt níet aankomen. Applaus voor Søren Sveistrup!

Wanneer komt het vervolg?

Oktober is verkrijgbaar als paperback en e-book:

Meer Scandinavische thrillers lezen?

Deze twee zijn me het meest bijgebleven:
Jachthonden (2017) en Stuurloos (2016). En binnenkort begin ik aan het derde boek van Samuel Bjørk. Nu al zin in! Review volgt.

Heb jij Oktober al gelezen? Hoe vond je hem? En welke Scandinavische thrillers raad je me aan? I know, veel vragen, maar laat het me vooral weten in de reacties 🙂