Roken, ‘s nachts het huis uit sneaken en bitchen tegen (bijna) iedereen: Iris is niet zomaar een opstandige puber, maar een flink recalcitrante die vanwege haar gedrag in een jongerenhuis belandt. Ze verandert daar echter allesbehalve en als ze op een avond met een aantal andere meiden ‘wat gaat dansen’, weet ze nog niet dat dit de start is van een real life nachtmerrie.
Call Girl is een indrukwekkende film die zich afspeelt in de jaren ’70. In de tijd van de vrouwenbeweging, seksuele revolutie en sociale zekerheid. En de tijd van een politiek schandaal dat nu bekend staat als ‘Bordellhärvan’: hooggeplaatste personen werden in verband gebracht met een prostitutienetwerk, waar minderjarige meisjes bij betrokken bleken.
Regisseur Mikael Marcimain vertelt met pakkende beelden in een typische seventies-seting hoe Iris dé Call Girl binnen het Bordellhärvan-schandaal wordt.
Waargebeurd
De film is dus gebaseerd op een waargebeurd verhaal: Sofia Karemyr vertolkt de nu 55-jarige Eva Bengtsson, die ten tijde van Bordellhärvan slechts 14 jaar oud was, in de rol van Iris: een knappe maar naïeve jonge meid met een mooi figuur en lange blonde manen. En dat is precies wat haar zo geliefd maakt bij hooggeplaatste politici, journalisten en politieambtenaren.
Het is echter een vrouw die Iris steeds verder de duistere wereld van de prostitutie intrekt: Dagmar Glans, gespeeld door Pernilla August. Zij wekt het vertrouwen van Iris en is poeslief tegen haar, maar slaat als een blad aan een boom om op de momenten dat Iris niet gehoorzaamt.
Indrukwekkend
Call Girl is een van de meest indrukwekkende films die ik onlangs heb gezien. Je wordt er echt ingezogen, dankzij de manier waarop Marcimain Iris en Dagmar in beeld brengt. Iris, de hoopvolle puber, die de wanhoop steeds meer naarbij is, en er alleen maar mee om weet te gaan door haar gevoelens af te sluiten. Je wilt haar het liefst redden en een nieuwe kans geven. En Dagmar Glans, een afkeer oproepende dame, want hoe kun je als slimme vrouw nou pooier zijn van minderjarige meiden?
Call Girl
Call Girl kwam uit in 2013 en duurt 140(!) minuten. Je moet er inderdaad even voor uittrekken, maar echt: voor je het weet is de film afgelopen!
Lees ook: het interview dat Eva Bengtsson gaf aan Expressen (met behulp van Google Translate)
15/10/15 at 17:51
Heb deze al een tijdje op mijn lijstje staan, maar nog niet gekeken.