Het hoogtepunt van Nordic Delight? Het optreden van Wintergatan. Zonder twijfel. Met gemak op nummer 2: de garnalen van Birgir Enni. Daarnaast waren ook de optredens van Nordic Vibes-favorieten Einar Stray en Petter Carlsen (uiteraard 😉 ) prachtig. En de grootste sfeermaker van alles: de locatie. De tuin van het centraal museum en de kerk waren de ideale plek voor een sfeervol festival als Nordic Delight! Het lijkt wel de gezellige achtertuin van een oom en tante, met daarin een wel heel hippe en relaxte familie. Een impressie van een mooie 4 oktober:
De zonnebril kan ik wel van mijn travel checklist afstrepen, dacht ik bij het pakken van mijn tas voor een weekendje Utrecht. Fout gedacht. Enkele van de laatste zonnestralen van de zomer van 2014 kozen 4 oktober uit om zichzelf te laten zien. De vrijwilliger in de muntenkassa op het terrein zat precies op de juiste plek om er nog optimaal van te kunnen genieten: een van de stralen scheen precies op zijn gezicht. Een warme Noorse trui was in de kerk, en na zonsondergang ook buiten, echter geen overbodige luxe. Wel zo Nordic!
Petter Carlsen in de Nicolaikerk
Het eerste optreden dat ik zag op Nordic Delight was dat van Petter Carlsen. Zoals je weet als je Nordic Vibes al een tijdje volgt, is Petter een van mijn favoriete Scandinavische muzikanten. Hij speelde op een prachtige locatie: het podium in de Nicolaikerk. De perfecte plek voor zijn gevoelige liedjes, die deels afkomstig waren van zijn mooie nieuwe album Sirens, deels van zijn tweede album Clocks don’t count en afsluiter was het altijd prachtige You Go Bird van zijn gelijknamige debuutalbum. Na zijn optreden vroeg ik Petter hoe het nu is met zijn tante Ruth, voor wie hij Even dead things feel your love schreef:
Deense, Zweedse en Noorse lekkernijen
In de tuin waren diverse kraampjes met eten en drinken te vinden. Speciale Deense biertjes, Zweedse specialiteiten van Carla’s Conditorie, in Oslo gebrande koffie van The Village, wijnen geïmporteerd door voormalig NOMA-sommelier Pontus Elofssonen en zeevruchten van duiker en leverancier aan NOMA Birgin Enni. Ik proefde de koffie en de garnalen, en die waren heerlijk!
Vaak sla ik vis op festivals over, want je weet nooit hoe het in het etenskraampje is beland en hoe het daar wordt klaargemaakt. Bij de vis van Enni was dit totaal anders: hij vangt de wilde garnalen in de zee rond de Faroër eilanden en vriest ze in. De ingevroren vis werd in Utrecht ontdooid en klaargemaakt, en dat was te proeven: ze hadden een heerlijke volle en subtiele smaak.
Birgir Enni wist veel te vertellen over zijn vis, maar het verschil tussen de rode en de oranje mosselen vond ik wel een bijzonder weetje:
Einar Stray Orchestra in de Nicolaikerk
Meteen hierna speelde Einar Stray Orchestra, op dezelfde plek als Petter Carlsen. Ook een van mijn favoriete Scandinavische artiesten,en toevallig ook Noors! Deze show was ook prachtig, al startte hij technische problemen. Dt resulteerde juist in een prachtig a-capella-nummer als kick off. Op het podium bleken nog veel problemen met het geluid te zijn, maar gelukkig merkten wij als publiek daar niets van. De prachtige stem van Einar kwam goed tot zijn recht, evenals ja.. eigenlijk alles! Hij speelde nummers van zijn EP Chiaroscuro en van de nieuwe plaat Politricks, die hij maakte als Einar Stray Orchestra.
YouTuber Like a hurricane maakte diverse video’s, waaronder deze van Caressed:
12 december 2014 speelt Einar Stray Orchestra in Paradiso, Amsterdam!
Wintergatan
Een van de laatste acts die ik zag, was Wintergatan. En dat is meteen de ontdekking van het jaar. Ze bespeelden instrumenten waarvan ik niet eens ga proberen om ze te beschrijven. Dat ze eerder op de dag het Speelklokmuseum bezochten, verbaasde me dan ook niks. Helaas kon een bezoek aan het museum er niet toe leiden dat ze hun speeldoos wisten te repareren. “Gelukkig is dit toch het laatste optreden voordat we naar huis gaan”, zei zanger Martin Molin. Alsnog wisten ze er prachtige (laatste) geluid uit te krijgen. De anekdotes van Molin waren zo vermakelijk dat het me na afloop pas opviel dat ik zijn stem dan wel veel had gehoord, maar dat de muziek toch écht instrumentaal is.
Nog een video van Like a hurricane:
Hun self titled album Wintergatan is in zijn geheel te beluisteren op YouTube!
Fucking Flink
Mijn avond eindigde bij Fucking Flink, waar initiatiefnemer Lars AP al geruime tijd bezig was met een interactieve workshop. De belangrijkste vraag die hij stelde: “als jij een pasta was, wat voor pasta zou je dan zijn?” Huh? Ja! De theorie: als je die vraag stelt in plaats van ‘waar woon je’ en ‘wat voor werk doe je, leer je veel meer interessante dingen over degene met wie je praat.
Een leuke vraag, dus die vraagt om een antwoord! Ik ben een rode fusilli: van gemiddelde lengte, met ronde vormen en mijn krullende haar lijkt soms ook wel een beetje op fusilli. En rood omdat ik dat gewoon een mooie kleur vind.
En? Wat voor pasta ben jij? Laat het weten in de comments!
Leave a Reply