De Zwemmer is de zenuwslopende debuutroman van Joakim Zander. Geheel terecht noemt de uitgever het al een ‘kruising tussen Homeland en Borgen’. Fictie over oorlog en politiek spreekt me meestal totaal niet aan, maar dit boek las ik uit in twee dagen. Ik kon hem simpelweg niet wegleggen (nouja, alleen om te gaan slapen dan).
In De Zwemmer maak je eerst kennis met ‘ik’, een personage met wie je al gauw meeleeft, maar van wie je pas later in het verhaal begrijpt wie hij is.
Een ander hoofdpersoon is Mahmoud Shamosh, afghanistandeskundige en onderzoeker aan de universiteit van Uppsala. Je leert hem kennen als iemand de makkelijk praat en als ex van het hoofdpersonage: Klara Waldeen.
Klara is Europarlementariër in Brussel, krijgt via Mahmoud informatie over martelingen in Afghanistan, wat ertoe resulteert dat ze beiden worden gezocht door CIA-agenten die een internationaal schandaal willen voorkomen.
Daarnaast is er nog de lobbyist George, die meer geeft om het geld dat hij binnenhaalt dan om enige vorm van ethiek.
Vier verhalen worden één
Langzaam komen alle verhalen bijeen. Zander zorgt dat je als lezer empathie voelt voor Klara en Mahmoud, afkeer voor de vreselijk vervelende (zie? 😉 ) George, terwijl stap voor stap duidelijk wordt wat personage ‘ik’ precies toevoegt aan het verhaal.
Daarnaast was de kennismaking met Klara een feest der herkenning: wanneer Zander haar introduceert, is Klara bij haar grootouders in de St. Anna archipel aan de kust van Zweden. Opa en oma Waldeen stelen meteen je hart. Het is niet dezelfde archipel als waar ik het laatste deel van mijn reis door heb gebracht, maar door de beschrijving van de vele kleine eilandjes in de archipel waande ik me weer even terug..
Spanning, actie en geweld
Hoewel Zander in het eerste hoofdstuk meteen een autobom laat ontploffen, duurt het maar kort voordat het verhaal dat zich afspeelt in het heden ook zo gewelddadig wordt. Na de kennismakingen met Klara, Mamoud en George bestaat het verhaal een en al uit spanning, actie en geweld. Laserguns, geweren, CIA; vluchten voor laserguns, geweren en CIA; ontvoeringen, hackers… alles wat een verhaal spannend maakt komt aan bod, en daarbij doet een van de personages ook Amsterdam aan.
De écht gruwelijke details laat Zander achterwege. Hij gaat precies ver genoeg om de impact van het geweld voelbaar te maken, niet verder, waarmee hij de focus op het verhaal houdt.
Conclusie
Hoe goed het boek ook is, op sommige momenten doet het verhaald ietwat gekunsteld aan en sommige delen van het verhaal hadden wel iets gedurfder gemogen. Desondanks boeit De Zwemmer van Joakim Zander vanaf de eerste woorden en neemt je mee naar een wereld van politieke intriges, geheime diensten en donkere verledens. Het boek gunt je hiermee een blik achter de deuren van Brussel, waarna je er nooit meer met dezelfde ogen naar kijkt…
Leave a Reply