Dat het met de spetters wel goed zou komen bleek wel uit de weersvoorspellingen: regen! Kortsluiting in de bestekkerde apparatuur lag dan ook de loer. Gelukkig kon na 11 uur feesten de weerbalans een stuk positiever worden opgemaakt. Op een paar grote druppels hemelwater na bleef het echter wonderwel droog en werd het alsnog een uitverkocht, zonnig en groot feest in de Voorveldse Polder.

Alhoewel de eerste act iets na het openen van het festival om 12:00 al zijn opwachting maakte moest het publiek het park nog zien te vinden.

 Ook de eerste Deense act Lydmor ondervond nog het effect van de luie zaterdagochtend. Om 13:00 stonden er naar schatting 10 tot 15 man (waarvan enkele vrouwen, uiteraard) in afwachting van wat Jenny Rossander, zoals Lydmor eigenlijk heet, dit jaar in petto had. In 2013 speelde Lydmor namelijk ookal op Stekker, maar had toen de pech dat haar laptop enkele uren voor haar optreden defect raakte. Een electropop-artiest zonder laptop is meestal einde oefening, maar Lydmor bleek in staat om met louter piano alsnog het publiek te imponeren. Dit jaar was de set-up wel helemaal operationeel en speelde ze naast haar bekende nummers Electric Mistress, Lamppost Light en Couples ook nieuwer materiaal. Over seks bijvoorbeeld, al vond ze dat zelf eigenlijk nog wat te vroeg zo aan het begin van de middag. Een prettige, dansbare start van de middag waar meer mensen van hadden kunnen genieten, als ze op tijd van huis waren gegaan.

Over een gebrek aan publiek hadden Esben en Pernille van Rangleklods niets te klagen. Iets na 21:00 trad het duo aan en trakteerde de dansende menigte op een aangename dosis Deense electro. Ze stonden eerder dit jaar ookal op het Where the Wild Things Are-festival en recent nog op PITCH-festival, maar de muzikale en vocale performance van de inmiddels to skate-dude getransformeerde Esben waren nog steeds zeer overtuigend en verveelden geen moment. Inmiddels begon de schemering in te vallen en werd de bewolking wat dreigender. Muzikaal was hier echter niets van te merken. Nummers zoals Young and Dumb en Clouds waren een feest der herkenning en maakten het dansen des te gemakkelijk.  Na krap 40 minuten kwam er helaas al een einde aan het Rangleklods-feestje om ook de afsluitende act (Octave One) de gelegenheid te geven hun indrukwekkende podiuminstallatie op te bouwen.

Een eerder interview met Rangleklods is hier te lezen.

Vermoedelijk de meest in het oog springende productie die voortvloeide uit Studio Stekker was die van Colin Benders, bekend van Kytopia. In de studio was hard gewerkt aan een -uitgaande van het resultaat in 2013- ongetwijfeld prachtige set van 45 minuten. Helaas voor Colin kwam de programmering onder druk te staan door het voornemen om tijdens het passeren van de rouwstoet van slachtoffers van de vliegtuigramp met de MH17 de muziek tijdelijk te staken. Het optreden had hierdoor dusdanig moeten worden ingekort, waardoor de productie niet meer tot zijn recht kwam. Het publiek dat gekomen was voor Colin Benders was dan ook zeer verrast toen niet Colin maar Lydmor wederom een optreden kwam geven. Ditmaal wel voor een groot publiek, dat ondanks het gemis aan de verwachte act toch duidelijk genoot van de muziek van de jonge Deense. Op de semi-akoestische versie van Lamppostlight bleek het zeer lastig om nog aan het dansen te blijven. Veel publiek haakte daardoor dan ook af en haalde een vers getapt biertje in afwachting van de volgende act.

Uiteraard maakten niet alleen de Deense electro-helden en Colin Benders hun opwachting tijdens het festival. In het kader van Studio Stekker waren diverse artiesten de samenwerking aangegaan. Na dagen fröbelen en jammen in de studio konden Junior Boys & Iron Galaxy, Francesco Tristano & Sie, Midnight Operator and the Mole (vocaal bijgestaan door Delhia de France) volledige nieuw werk ten gehore brengen. Omdat het festivalterrein grofweg was verdeeld in een strand-area en een groot podium en de verschillende samenwerkingen in veel gevallen tegelijkertijd optraden was ik niet in de gelegenheid om alles te zien en te horen. In vergelijking met de editie van 2013 leek het helaas minder spetterend dan verwacht. Misschien een onbewuste mineur naar aanleiding van de vliegtuigramp. De set van Francesco & Sie moest ervoor worden onderbroken. De grootste publiekstrekker stond toen in het publiek: het 1,5 jaar oude zoontje van Francesco.

For the 2014-festival the artists were invited again to participate in Studio Stekker in this years new location, the former pop venue Tivoli Oudegracht. This was where the magic happened and artists like  Colin Benders, Lydmor, Junior Boys & Iron Galaxy, Francesco Tristano & Sie, Midnight Operator and the Mole & Delhia de France were able to create new tunes which they played during the festival.

Unfortunately the festival was preceded by the airplane-disaster NH17 a couple of days before. Therefore the festival had to be interrupted around the time some of the victims where transported over the highway nearby. The audience responded impressively with several minutes of silence concluded with an applause. The precise effect of the whole tragic event on the performing artists was not clear, yet the collaborations sounded less sparkling as the year before.

The Nordic part of the festival consisted of Lydmor and Rangleklods, both from Denmark. Eventually Lydmor had the change to perform twice! Her first performance sounded great. Unfortunately the starting time of 13:00 was a bit too early for many visitors which resulted in an open field with some interested listeners. As the collaboration of Colin Benders was canceled last-minute due to insignificant time for the whole performance Lydmor got the chance to play a second time. This time the field was really crowded, the sound still great and Lydmor got amount of  enthusiastic visitors she deserved.

Then the stage was taken over by Esben and Pernille of Rangleklods. Fine, uplifting and fascinating electro-tunes. Also live fun to watch as Esben and Pernille are having fun themselves finetuning the beats and melodies in realtime.

Apart from the great Danish electro bands there were also some highly danceable performances by the well known Carl Craig and  legendary Techno-duo Octave One. Best runner-up is probably Dutchman Falco Benz who played quite an impressive disco-synth-beat-set. Not just musically but on stage he was the man of the hour with lights, synths and a puff of smoke.///