De eerste kennismaking op papier met Jomi Massage was veelbelovend. “De eenvoud van Jomi Massage is het breekbare af te kaderen en geweld(adigheid) te benadrukken”. Oh ja, en het was in de jaren ’60 ook een electrische vibrator/massage-apparaat dat in Denemarken te koop was. Kinky!  

De Jomi Massage van onze luistertip deze week zal echter niet zo snel tot een geestelijke en lichamelijk ontspanning leiden bij het beluisteren. Jomi Massage is het soloproject van de Deense Signe Høirup Wille-Jørgensen die sinds de jaren negentig muzikaal al actief. Begonnen in het noise-project Murmur dat zich later transformeerde in de experimentele rockband Speaker bite Me  en sinds 2000 solo. In de hoedanigheid van Jomi Massage was Signe met haar muziek tevens betrokken bij soundtracks, performances en kunst-installaties. In eerste instantie was  Jomi Massage nog te typeren als experimentele rock. De samenwerkingen met big bands, klassiek geschoolde musici en andere “wonderful weirdo’s” hebben haar voor ‘Primitives’ duidelijk geïnspireerd. Het eerste album waarop ze daadwerkelijk alles solo deed. Het hele proces van zang, instrumentatie, productie tot het uitbrengen van het album deed ze namelijk helemaal zelf.

‘Primitives’

Op het album ‘Primitives’ nodigt Jomi Massage de luisteraar uit om zich bloot te stellen aan haar “urgent emotional bubble”. Een verzameling songs die vertellen over pijn, verdriet, gevoeligheid, liefde en reflecties daarover. Niet alleen  tekstueel maar ook door de soms abrupte muzikale wendingen van subtiele Lo-Fi met brute noise en vocale uithalen wordt de pijn haast tastbaar. Mistroostig pianospel en een tekst als  “When I walk along this blooddripping god forsaken worshipping planet. Biting the soft flesh. Dried tongue. The sound of a handheld bell. I tell myself, the best is yet to come” in ‘A Fake Start is Life’ is het levensgeluk soms ver weg. Zeker als ze het nummer beëindigt met “The best is still to come.. from hell”.  In wisselende gradaties vieren pessimisme en duisternis hoogtij. Geen vrolijke muziek maar de sinistere vertelling van Jomi laat je zeker niet onberoerd. Alleen de mate waarin, dat is aan de luisteraar.