De single tracks van Rörbäcksnäs worden door ervaren mountainbikers de beste van Zweden genoemd. Ik heb nooit eerder een single track gereden, maar ik geloof de ervaringsdeskundigen graag. Na een uur op een mountainbike door het bos te hebben gereden, gegleden en gestuiterd ben ik helemaal kapot. Niet vreemd na anderhalve dag hiken, maar als echte Nederlander zou ik maar al te graag nog wat langer op de fiets blijven zitten!
De beklimmingen en afdalingen op de geasfalteerde weg richting het bos waar we uiteindelijk de boomwortels, stenen en verraderlijke paaltjes trotseren, zijn al een hele opgave als je de vlakke Nederlandse wegen bent gewend.
Na een kilometer of zes komen we bij een bospad. Vanaf daar verkennen we in één lange oranje-roze gekleurde sliert de single tracks van Rörbäcksnäs.
Moeizame klim
Een klim die voor de ervaren mountainbikers een eitje is, volbreng ik maar moeizaam. Dit komt niet alleen door mijn protesterende spieren, maar ook door de ruzies met de versnellingen die maar niet op willen houden. Te snel een verkeerde schakel willen herstellen leidt tot een blokkade van de ketting op de tandwielen, schakel ik te langzaam, dan kom ik niet vooruit. Ik beide gevallen moet ik mijn fiets al lopend een berg op slepen. Gelukkig ben ik niet de enige en maken we in de achterhoede enkele knusse wandelingen met onze nieuwe tweewielige vrienden.
Mountainbiken zoals het bedoeld is
De afdalingen zijn een stuk makkelijker én een stuk spannender. Als een berg steil omhoog gaat, kun je ook een pad verwachten dat steil naar beneden gaat. Met een flinke vaart schiet ik langs bermen (die op dat moment meer lijken op enge ravijnen), mis ik met mijn trapper op een haar na een paaltje dat een paar centimeter uit te grond steekt en ga ik in volle vaart een bocht om, zonder te kunnen zien of mijn voorganger daar niet toevallig om is gevallen. Mountainbiken zoals het bedoeld is!
De beste epic fail
Dat een helm geen overbodige luxe is bij mountainbiken door Zweden, bewezen twee mede-bikers. Eén van hen had een Go Pro op haar fiets bevestigd. Het resultaat: een oorkonde voor de beste crash van de week en deze epic fail-video:
Beiden bleven overigens ongedeerd!
Steiler, sneller en uitdagender?
Ben je een ervaren fietser en wil je meer uitdaging? Neem dan de Branta Vägen (de Steile Trail) of Sherpa. Beide zijn uitdagende tracks om downhill te mountainbiken. Branta Vägen is een single track op bergachtig terrein en veel stenen. Hij start bovenaan Gustavbacken en komt uit op de meer toegankelijke track Rodelbanan. Sherpa is nog lastiger: het is een technische train met een bergachtige ondergrond met boomwortels en stenen. Ook deze trail start bovenaan de Gustavbacken, maar volgt dan een andere route: hij volgt de route van de Orren-lift.
Meer informatie over alle trails in Dalarna vind je hier.
Een duik in het meer
Terwijl de gevorderde fietsers verder de bergen in gaan, vinden mijn mede-achterhoede-bikers en ik het tijd om te gaan relaxen bij een vuurtje bij het meer bij Rörbäcksnäs. We zagen boomstammen doormidden, eten stukjes rendiervlees (ik hou het bij nootjes), zien de die-hard fietsers bezweet terugkomen en een frisse duik in het meer nemen.
Welverdiend Zweeds diner!
Al aan het einde van de middag lopen we naar een sami-tent een klein stukje verderop, waar de carnivoren echte sami-specialiteiten voorgeschoteld krijgen. Hierover later meer!
Meer over mountainbiken in Zweden:
VisitSweden (wel even een klein stukje scrollen)
MTB Sweden
EveryTrail
Leave a Reply