“We kunnen zo het interview doen, ik wil heel graag zijn show nog even zien”, zegt Jenny Rosander a.k.a. Lydmor als ik haar aanspreek tijdens de set van Tim Exile op Stekker in het Park in de Voorveldse Polder in Utrecht. Niet veel eerder staat ze nog samen met hem op het podium, waar ze een van de vele mash ups van het festival doen. Als de show afgelopen is, zoeken we een rustige plek in het gras bij een sloot. Jenny: “Ik ben ontzettend moe en heb een groot slaaptekort, deze week was ontzettend chaotisch, maar het was het meer dan waard!”

Alleen al deze ene dag is chaotisch verlopen: na vijf dagen in Utrecht te zijn geweest, vloog Jenny op en neer naar Denemarken om daar een show te geven als So So Echo. Haar laptop ging stuk en een paar uur voor haar vliegtuig terug naar Nederland vertrok, had haar vliegtuig vertraging door de korte storm die via Nederland naar het noorden ging. Een uur later dan gepland neemt ze tijdens het elektronische festival plaats achter de piano en speelt ze voor de tweede keer in haar carrière een akoestische set. Een vergelijking met Björk, Tori Amos en Regina Spektor is zo gemaakt. Ondanks het feit dat ze een akoestische set speelde op een elektronisch festival, en de beats van het andere podium duidelijk te horen waren, wist Jenny de aandacht vast te houden. “Ik hou van interactie met het publiek”, vertelt ze later. “Ik wil graag een speciale band met mijn fans hebben, want ik weet hoe het is om fan te zijn. Ik wil geen snob worden die zich na de show niet laat zien. Ik ben te lief voor mijn fans. Als iemand uit het buitenland mijn album niet kan krijgen, stuur ik ze een link naar mijn persoonlijke Dropbox. Ik vind het zo leuk als mensen aardige dingen zeggen! Ik weet meestal niet hoe ik moet reageren omdat ik overdonderd ben en iets origineels wil zeggen”.
Handtekeningen
Bij het omgaan met fans komt vaak ook het geven van handtekeningen kijken. Jenny heeft al veel handtekeningen uitgedeeld, maar één van deze momenten herinnert ze zich nog goed. “Het was na een show in Denemarken, er stond een man van een jaar of zeventig aan de zijkant terwijl ik met fans sprak. Ik zag hem niet, totdat iemand zei: ‘volgensmij wil hij een handtekening van je’. Hij was heel verlegen en ik ging naar hem toe. Hij gaf me een houten plank, met aan de ene kant een foto van mij en aan de andere kant een wit papier. Ik zette een handtekening en hij zei: ‘ik heet Gustaf’. Ik zette er bij: ‘voor Gustaf’. Daarna stopte hij het plankje met de papieren in zijn aktetas en ging weg.
Bijzondere ervaring
Dat was een bijzondere ervaring, zoals je je wel voor kunt stellen. Minstens zo bijzonder waren de jamsessies in Kytopia. “Ik vond het heel jammer om één dag van de jamsessies te moeten missen, het is heel bijzonder wat er gebeurt”. De maandag voor Stekker in het Park komen de artiesten die op het live-podium op Stekker spelen in Utrecht aan om te jammen in Kytopia en in Sonar Traffic. De eerste dag is het nog even aftasten: wie is iedereen en wat gaat er gebeuren? “Al snel is iedereen met elkaar aan het jammen en we zijn inmiddels goede vrienden geworden”, vertelt Jenny. “We hebben allemaal een passie voor elektronische muziek en dat schept toch een band. In Denemarken hebben we niet zo’n sterke elektronische scene, het is daar klein en saai en we hebben geen elektronische muziekfestivals. We hebben daar ook mensen als Pitto en Thijs (de programmeurs van Stekker,red.) nodig”. Over Sonar Traffic, een elektronische muziekstudio, is Jenny ook lyrisch. “ze hebben daar EPIC synthesizers en ‘dream machines’, spullen waar Kraftwerk mee heeft gewerkt. geweldig. Ik ben van plan om in oktober een de studio een week te huren en daar mijn album af te ronden”.
Lamppost Light van Lydmor, samen met Maarten Vos op cello:
Meer verschillen tussen Nederland en Denemarken
De elektronische scene is in Nederland een stuk volwassener dan in Denemarken, maar er zijn meer verschillen: “Dit is niet bedoeld als belediging hoor”, begint Jenny, “maar de Denen zijn veel beter in mode. Ze zijn stijlvoller. Nederlanders daarentegen zijn gekker: ze hebben blauw haar, gaan uit hun dak en er is een grotere alternatieve scene. Dat vind ik leuk aan Nederland. Iedereen is open, de Denen zijn verlegener”.
Dat blijkt misschien ook wel uit een statusupdate van Jenny op haar Facebook page: ‘Funilly enough I never felt like a real singer. Always thought I was just succesfully fooling everyone.. hmm. gotta make a song about that someday..’ “Haha, ik denk dat ik dronken was toen ik dat schreef. Ik heb nooit zangles gehad. Op school leerde ik clarinet en piano spelen en daar zong ik overheen en dacht: hee, dat klinkt niet slecht. Ik leerde mezelf trucjes met mijn stem aan om te verbloemen dat ik niet kan zingen en verborg me achter het excentrieke. Nu, jaren later, voel ik me wel meer een zangeres”.
Dankzij haar moeder belandde Jenny in de muziekscene. “Toen er een muziekschool in de stad kwam, liet mijn moeder mij een instrument kiezen dat ik wilde spelen. Ik koos voor de fluit en later stapte ik over op de klarinet. Daarnaast zong ik in een koor”. Dus toch een achtergrond in zingen? “In een koor sta je veilig in een groep, waarin je je kunt verschuilen. Ik deed het vooral voor de lol”.
Altijd al een muzikant
“Ik heb me altijd een muzikant gevoeld. Het is iets dat in me zit en waar ik zo’n grote passie voor heb dat het een basisbehoefte voor me is. Ik kan me niet voorstellen dat ik geen liedjes maak. Ik hou van alle aspecten van muziek maken, ook van het reizen en het feesten. Misschien feest ik wel iets te veel… Ik kan me niet voorstellen hoe het is om niet zo’n enorme drive voor iets te hebben. Eigenlijk heb ik medelijden met mensen die dat niet hebben”.
Inmiddels heeft Jenny dan ook al veertig tot zestig nummers op haar naam staan. Althans, zo schat ze zelf. “Veel nummers uit de beginperiode zijn niet goed. Voor het komende album heb ik zestien of zeventien demo’s geschreven. Ik ben heel perfectionistisch wat mijn volgende album betreft! Het moet het beste pop-album ooit worden”.

Ambitieus
Dat Jenny ambitieus is, mag duidelijk zijn. Over vijf jaar wil ze dan ook de zangeres zijn over wie iedereen praat. “Ik wil een te gek album uit hebben gebracht dat mensen heeft geraakt en beïnvloed. Ik heb zelf een aantal van die albums: Plans van Death Cab For Cutie, Post van Björk en Extraordinary Machine van Fiona Apple”. Naast Lydmor heeft Jenny ook het muzikale project So So Echo. “We zijn een trio en in de komende winter komt ons album uit. Hij wordt heel goed!” Haar ambitie heeft Jenny ook van Aarhus naar Kopenhagen doen verhuizen. “Daar is een grotere muziekwereld. Na vier jaar ken je iedereen in de muziek in Aarhus wel, en het is er saaier dan in Kopenhagen. In Kopenhagen vind je de beste labels, clubs en studio’s. Het is goed voor mijn carrière geweest, ik ken nu veel meer mensen in de muziekwereld”.
Drie muzikale tips
Jenny zit du sdiep in de Deense muziek. Dan heeft ze vast nog wel een aantal tips over goede bands die we moeten luisteren. De nummer één van Jenny is ook een van Nordic Vibes’ favorieten: Nelson Can. De nummer twee is de band van haar vriendje: Helmet Compass. “Het is psychrock. Ze zijn echt maf: ze gebruiken lachgas op het podium. En ze hebben een album op cassette uitgebracht.
Over de derde schreven we vorige week een luistertip: Gold Lip. “Dat is echt het best bewaarde geheim van Denemarken, ze hebben nog maar twee singles uitgebracht!”
Oh, en ook Asbjørn moeten we zeker checken volgens Jenny.
Drie Deense woorden
Deens leren is zo makkelijk nog niet. Series als The Killing helpen wel wat qua woordenschat, maar het is best een lastige taal. Daarom vraag ik Jenny naar drie Deense woorden die we zeker moeten kennen.
1. Hygge. “Dat betekent fijn, gezellig. Als je iets leuks met iemand wilt doen, zeg je: do you want to go hygge?'”
2. Ørred. “Het is een soort vis (forel, red.) maar het woord is onmogelijk om uit te spreken als je geen Deen bent.
3. Tanke. “Het betekent gedachte, maar het woord klinkt heel mooi”.
En dan komt er nog een briljant woord in Jenny op: Nå. Wat zoveel betekent als ‘oh’ of ‘echt?’. “Je kunt het in heel veel situaties gebruiken: ‘mooi weer he?’ ‘Nå'”
Nå?
Website Lydmor
Facebook Lydmor
Twitter Lydmor
Instagram Lydmor
Leave a Reply